Diazepam Teva Comp 30 X 10mg

Het gebruik van benzodiazepines is enkel aangewezen als de stoornissen ernstig of invaliderend zijn of uitgesproken leed veroorzaken.

Angsttoestanden die een medicinale behandeling vereisen.

Preventie of behandeling van ontwenningssyndroom.

Spiercontracturen in het kader van een neurologische of musculaire aandoening, spasticiteit.Status epilepticus, febriele convulsies bij kinderen.

Tetanus.

Eclampsie.

Premedicatie en basale sedatie:

- bij loco-regionale en algemene anesthesie

- bij endoscopieën, cardiovasculaire exploraties en andere onderzoeken die eenbepaalde sedatie vereisen

Algemene anesthesie:

- inductie

- tot stand brengen van een narco-analgesie in combinatie met de gebruikelijkeanalgetica

Sedatie in intensieve zorgen (respirator...)

Diazepam Teva 10 mg bevat 10 mg diazepam per tablet.

Hulpstof(fen) met bekend effect: Diazepam Teva 10 mg tabletten bevatten 48,33 mg lactosemonohydraat per tablet.

• Lijst van hulpstoffen: Lactosemonohydraat / Maïszetmeel / Cellulosepoeder / Copovidon / Talk / Hoogdispers silica / Magnesiumstearaat.

Gebruikt u naast Diazepam Teva nog andere geneesmiddelen, heeft u dat kort geleden gedaan of gaat u dit misschien binnenkort doen? Vertel dat dan uw arts of apotheker. Dat geldt ook voor geneesmiddelen die u zonder voorschrift kunt verkrijgen, en kruidengeneesmiddelen. Dat is zo omdat Diazepam Teva invloed kan hebben op de werking van sommige andere geneesmiddelen. Ook kunnen sommige andere geneesmiddelen invloed hebben op de werking van Diazepam Teva.

Licht uw arts of apotheker vooral in als u een van de volgende geneesmiddelen inneemt:

 cimetidine, omeprazol of cisapride (gebruikt om maagzweren en zuurbranden te behandelen),  geneesmiddelen die worden gebruikt om epilepsie te behandelen (anti-epileptica),  geneesmiddelen die worden gebruikt om depressie te behandelen, of geneesmiddelen om een psychose te behandelen (neuroleptica),  geneesmiddelen met een sedatief effect die worden gebruikt om allergie te behandelen (antihistaminica),  geneesmiddelen die worden gebruikt om u te doen slapen (slaapmiddelen) of die uw angst verminderen (kalmeermiddelen),  sterke pijnstillers (pijnstillers zoals morfine), disulfiram (wordt gebruikt om alcoholisme te behandelen),  rifampicine en isoniazide (antibacteriële geneesmiddelen), fluconazol, voriconazol en ketoconazol (geneesmiddel tegen schimmels),  fluvoxamine (antidepressivum), modafinil en armodafinil (medicijnen met een stimulerende werking op het zenuwstelsel), ketamine (verdovingsmiddel),  idelalisib (wordt gebruikt tegen kanker), levodopa (wordt gebruikt om de ziekte van Parkinson te behandelen),  diltiazem (wordt gebruikt om de bloeddruk te verlagen), theofylline en aminofylline (wordt gebruikt om astma te behandelen),  hormonale voorbehoedsmiddelen,  metoclopramide (wordt gebruikt om misselijkheid en overgeven te behandelen).

Wanneer mag u dit geneesmiddel niet gebruiken?

• U bent allergisch voor een van de stoffen in dit geneesmiddel. Deze stoffen kunt u vinden in rubriek 6 van deze bijsluiter.

• U bent allergisch voor andere benzodiazepinegeneesmiddelen.

• U hebt ernstige ademhalingsproblemen of ernstige leverproblemen.

• U hebt een aandoening, "slaapapnoesyndroom" genoemd (waarbij uw ademhaling stopt terwijl u slaapt).

• U hebt een aandoening, "myasthenia gravis" genoemd (waarbij uw spieren zwak worden en gemakkelijk vermoeid geraken).

Dosering

De dosis moet individueel worden aangepast. De behandeling moet met geringe dosesbeginnen, die geleidelijk worden verhoogd tot een optimaal effect wordt verkregen.

In de indicatie van angst moet de behandelingsduur zo kort mogelijk zijn. Een regelmatige re-evaluatie van de toestand van de patiënt en van de noodzaak om de behandeling voort te zetten is noodzakelijk, vooral als de patiënt geen symptomen vertoont. Over het algemeen zal de behandeling niet langer duren dan 8 tot 12 weken, de periode van geleidelijke afbouw van de dosering inbegrepen.

In bepaalde gevallen kan het noodzakelijk blijken het geneesmiddel langer toe te dienen dande maximale behandelingsduur. Alvorens hiertoe te besluiten dient de toestand van depatiënt opnieuw geëvalueerd te worden.

Pediatrische patiënten

Het gebruik van benzodiazepines bij kinderen jonger dan 6 jaar mag enkel plaatsvindenvolgens de beslissing en onder toezicht van een specialist (pediater, neuropediater,psychiater, neuroloog, anesthesist, specialist intensieve zorgen), die zelf de dosis zalbepalen.

Bejaarden of patiënten met een verminderde leverfunctie:

deze patiënten moeten een verlaagde dosis krijgen en dienen in het begin van debehandeling regelmatig opnieuw geëvalueerd te worden om de dosis en de frequentie vande innamen aan te passen teneinde elk risico van overdosering door accumulatie tevermijden.

Voor de dagelijkse praktijk is de gebruikelijke dosering als volgt:

*Volwassenen: Aanvangsdosis: 5 tot 10 mg. Naar gelang van de ernst van de symptomen: 5tot 20 mg/dag. Een enkelvoudige orale dosis mag normaal niet hoger zijn dan 10 mg.*Bejaarden en verzwakte personen: De behandeling starten met de helft van de doseringvoor volwassenen en trapsgewijze verhogen in functie van de behoefte en deverdraagbaarheid.

*Pediatrische patiënten ouder dan 6 jaar: 0,1 tot 0,3 mg/kg/dag.Het volgende schema geeft ter informatie de gebruikelijke gemiddelde doses per indicatie.