Paroxetine Viatris 20mg Filmomh Tabl 250 Fl Hdpe

Paroxetine Viatris is een behandeling voor volwassenen met depressie (episode van

depressie in engere zin) en/of angststoornissen. De angststoornissen die met paroxetine

worden behandeld, zijn: obsessieve-compulsieve stoornis (herhaalde dwanggedachten met oncontroleerbaar gedrag), paniekstoornis (paniekaanvallen zoals bij agorafobie of pleinvrees), sociale angststoornis (schrik voor of vermijden van sociale situaties), posttraumatische stressstoornis (angst veroorzaakt door een traumatisch gebeuren) en veralgemeende angststoornis (zich algemeen zeer angstig of zenuwachtig voelen).

Paroxetine Viatris behoort tot een groep geneesmiddelen die SSRI's (selectieve serotonineheropnameremmers) genoemd worden. Iedereen heeft de stof serotonine in de hersenen. Mensen die depressief of angstig zijn, hebben een lager serotoninegehalte dan anderen. Het is niet heel duidelijk hoe paroxetine en andere SSRI's werken, maar ze kunnen helpen door het serotoninegehalte in de hersenen te verhogen. Een goede behandeling van depressie of angststoornissen is belangrijk om u te helpen beter te worden.

Welke stoffen zitten er in Paroxetine Viatris?

De werkzame stof in Paroxetine Viatris 20 mg is paroxetine.

Elke filmomhulde tablet bevat paroxetine 20 mg in de vorm van watervrij hydrochloride.

De andere stoffen in Paroxetine Viatris 20 mg zijn:

Kern van de tablet: watervrij calciumwaterstoffosfaat, watervrij colloïdaal siliciumdioxide, natriumzetmeelglycolaat en magnesiumstearaat. Zie rubriek 2 'Paroxetine Viatris bevat natrium'.

Omhulling van de tablet: talk, titaniumdioxide (E171), en basisch gebutyleerd methacrylaat copolymeer.

Neemt u nog andere geneesmiddelen in? Neemt u naast Paroxetine Viatris nog andere geneesmiddelen in, of heeft u dat kort geleden gedaan of bestaat de mogelijkheid dat u in de nabije toekomst andere geneesmiddelen gaat innemen? Vertel dat dan uw arts of apotheker.

Sommige geneesmiddelen kunnen een invloed hebben op de werking van paroxetine of kunnen de kans op bijwerkingen verhogen. Paroxetine kan ook een invloed hebben op de werking van bepaalde andere geneesmiddelen. Die geneesmiddelen zijn onder meer:

• Geneesmiddelen die monoamino-oxidaseremmers (MAO-remmers) zijn, waaronder moclobemide tegen depressie en methylthioniniumchloride (methyleenblauw)) – zie 'Wanneer mag u Paroxetine Viatris niet gebruiken?', in deze rubriek.

• Geneesmiddelen die het risico op veranderingen in de elektrische activiteit van het hart verhogen (zoals de antipsychotica thioridazine of pimozide) - zie ook rubriek "Wanneer mag u Paroxetine Viatris niet gebruiken?" in deze bijsluiter.

• Aspirine (acetylsalicylzuur), ibuprofen of andere geneesmiddelen die NSAID's (niet-steroïdale onstekingsremmers) worden genoemd zoals celecoxib of rofecoxib, etodolac, diclofenac en meloxicam, die gebruikt worden tegen pijn en ontsteking.

• Geneesmiddelen die gebruikt worden om het risico op de vorming van bloedstolsels te voorkomen (plaatjesremmers) zoals clopidogrel.

• Pijnstillers zoals buprenorphine, tramadol, pethidine.

• Geneesmiddelen die triptanen genoemd worden, zoals sumatriptan (om migraine te behandelen).

• Andere antidepressiva met inbegrip van andere SSRI's en tricyclische antidepressiva zoals clomipramine, nortriptyline en desipramine.

• Een voedingssupplement dat tryptofaan heet.

• Geneesmiddelen zoals lithium, risperidon, perfenazine, clozapine (antipsychotica genoemd).

• Fentanyl, gebruikt bij algemene anesthesie of om chronische pijn te behandelen.

• Een combinatie van fosamprenavir en ritonavir (om een infectie met het humane immunodeficiëntievirus (hiv) te behandelen).

• Sint-janskruid (een kruidengeneesmiddel tegen depressie).

• Fenobarbital, fenytoïne of carbamazepine (gebruikt om stuipen of epilepsie te behandelen).

• Atomoxetine (om een aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) te behandelen).

• Procyclidine (om tremor te verlichten, vooral bij de ziekte van Parkinson).

• Warfarine of andere geneesmiddelen (anticoagulantia genoemd) die gebruikt worden om het bloed te verdunnen.

• Geneesmiddelen om een onregelmatige hartslag te behandelen zoals propafenon en flecaïnide.

• Metoprolol, een bètablokker ( om hoge bloeddruk en hartproblemen te behandelen).

• Pravastatine, om een hoge cholesterol te behandelen.

• Rifampicine, (om tuberculose (tbc) en lepra te behandelen).

• linezolid (een antibioticum gebruikt om infecties te behandelen).

• Tamoxifen, dat gebruikt wordt om borstkanker en vruchtbaarheidsproblemen te behandelen.

Mogelijke bijwerkingen van paroxetine zijn duizeligheid, verwardheid, zich slaperig voelen en wazig zicht. Als u die bijwerkingen krijgt, mag u niet autorijden en geen machines gebruiken.

Bij patiënten die dit soort geneesmiddelen innamen werd een verhoogd risico op botfracturen vastgesteld.

In studies met paroxetine bij mensen jonger dan 18 jaar, traden vaak volgende bijwerkingen op (bij minder dan 1 op de 10 kinderen/adolescenten): een toename van zelfmoordgedachten en zelfmoordpogingen, opzettelijke zelfbeschadiging, vijandigheid, agressiviteit of onvriendelijkheid, gebrek aan eetlust, trillen, abnormaal zweten, hyperactiviteit (te veel energie hebben), agitatie, emotionele labiliteit (waaronder huilen en stemmingswisselingen). Uit deze studies is ook gebleken dat dezelfde symptomen optraden, maar minder vaak, bij kinderen en adolescenten die een suikerpil (placebo) innamen in plaats van paroxetine.

Bovendien hadden patiënten jonger dan 18 jaar ook vaak (kunnen optreden bij minder dan 1 op 10 mensen) maagpijn, een zenuwachtig gevoel en wisselende emoties (waaronder huilen, gemoedsschommelingen, zichzelf schade proberen te berokkenen, gedachten aan zelfdoding en poging tot zelfdoding).

Het melden van bijwerkingen

Krijgt u last van bijwerkingen, neem dan contact op met uw arts, apotheker of verpleegkundige. Dit geldt ook voor mogelijke bijwerkingen die niet in deze bijsluiter staan. U kunt bijwerkingen ook melden via:

België

Federaal Agentschap voor Geneesmiddelen en Gezondheidsproducten

www.fagg.be

Afdeling Vigilantie:

Website: www.eenbijwerkingmelden.be e-mail: adr@fagg-afmps.be

Door bijwerkingen te melden, helpt u ons om meer informatie te krijgen over de veiligheid van dit geneesmiddel.

Wanneer mag u Paroxetine Viatris niet gebruiken?

• U bent allergisch voor één van de stoffen in dit geneesmiddel. Deze stoffen kunt u vinden onder rubriek 6 van deze bijsluiter.

• Als u bepaalde geneesmiddelen, monoamino-oxidaseremmers (MAO-remmers genaamd, zoals moclobemide, linezolid en methylthioniniumchloride (methyleenblauw)) inneemt of de laatste twee weken heeft ingenomen. Uw arts zal u zeggen hoe u Paroxetine Viatris moet starten na stopzetting van de MAO-remmer.

• Als u antipsychotische geneesmiddelen met de naam thioridazine of pimozide inneemt.

Als één van deze punten op u van toepassing is, moet u dat uw arts melden en Paroxetine Viatris niet innemen.

1. Hoe neemt u dit geneesmiddel in?

Neem dit geneesmiddel altijd in precies zoals uw arts of apotheker u dat heeft verteld. Twijfelt u over het juiste gebruik? Neem dan contact op met uw arts of apotheker.

De onderstaande tabel toont de aanbevolen doseringen voor verschillende aandoeningen.

Startdosering Aanbevolen dagdosering Maximale dagdosering Depressie 20 mg 20 mg 50 mg Obsessieve-compulsieve stoornis 20 mg 40 mg 60 mg Paniekstoornis 10 mg 40 mg 60 mg Sociale angststoornis 20 mg 20 mg 50 mg Posttraumatische stressstoornis 20 mg 20 mg 50 mg Veralgemeende angststoornis 20 mg 20 mg 50 mg

Uw arts zal u zeggen welke dosering u moet innemen als u start met Paroxetine Viatris.

De meeste mensen beginnen zich beter te voelen na enkele weken. Als u zich dan nog niet beter voelt, ga dan naar uw arts; hij/zij zal u advies geven. Hij of zij kan beslissen de dosering geleidelijk te verhogen met 10 mg per keer tot een maximale dagdosering.

Neem uw tabletten 's morgens in met voedsel. Kauw niet op de tabletten, maar slik ze heel door met wat water.

De breukstreep is alleen om het breken te vereenvoudigen zodat het inslikken gemakkelijker gaat en niet om de tablet in gelijke doses te verdelen.

Uw arts zal u zeggen hoelang u de tabletten moet innemen. Dat kan enkele maanden of nog langer zijn.

Gebruik bij oudere mensen

Als u ouder bent (ouder dan 65), is de maximale dosis die u mag nemen 40 mg per dag.

Gebruik bij kinderen en jongeren tot 18 jaar

Kinderen en adolescenten jonger dan 18 jaar mogen gewoonlijk geen paroxetine innemen, tenzij uw arts heeft beslist dat de inname van dit geneesmiddel in hun belang is.

Patiënten met een lever- of nierziekte